ترجمه رسمی مدارک

نحوه پیدایش دارالترجمه

تنوع زبانهای موجود در دنیا و نیاز آن ها به ارتباط با یکدیگر باعث می شود که در روابط میان ایشان و کسانی که به زبان ایشان سخن نمی‌گویند، نیاز به واسطه ای برای بیان مقصود و رفع احتیاجات داشته باشند که منظور و مفهوم هر یک از دو طرف را به دیگری منتقل کند و این واسطه همان مترجم است و کار ترجمه را به عهده دارد.

در تاریخچه دارالترجمه می‌توان ترجمه را به وسیله ی دو بیان متفاوت موسّع و مضیّق تعریف کرد. در مفهوم موسّع ترجمه محدود به گفتار و نوشتار نمی شود. بلکه ایماء و اشاره و حرکات دست و بدن هم شامل می شود که به نوعی بیانگر مقصود باشد. مثلاً شخص کر و لالی را در نظر می گیریم که لازمه ی برقراری ارتباط با او استفاده از زبان اشاره ای است که به ان آشنا است. بنابر این استفاده از همین زبان اشاره و انتقال معنای دلخواه به مخاطب کر و لال هم به نوعی ترجمه و برگردان ما فی الضمیر به حساب می اید.

اما در مفهوم مضیّق ترجمه عبارت است از انتقال واژگان و عبارات مورد نظر از یک زبان به زبان دیگر یا به صورت گفتاری و یا به صورت نوشتاری است. تا شنونده یا خوانندة متن مقصد بتواند منظور گوینده یا نویسندة متن مبدأ را به درستی بفهمد. اما در تاریخچه دارالترجمه منظور از ترجمه رسمی چیست؟ شاید بتوان گفت ترجمه رسمی به معنای انتقال واژگان و عبارات ذکر شده در یک متن رسمی از زبان بیگانه به زبان رسمی کشوری که مترجم در آن سکونت دارد، است. ولی تاریخچه دارالترجمه خود متن رسمی را چگونه معنا می کند؟

در رابطه با موضوع تاریخچه دارالترجمه رسمی می‌توان گفت متن رسمی در جایگاه دوم قرار دارد که از نظر قانونی و از نظر مقامات ذی صلاح یک کشور نزد نهادها و سازمانهای وابسته به قوای سه گانة آن کشور مورد قبول واقع گردد. بنا براین چنین متنی اگر به زبانی جز زبان رسمی آن کشور باشد، باید به زبان رسمی آن کشور ترجمه شود و این کار، ترجمه رسمی کتبی نام دارد. اگر اظهارات شفاهی افراد نزد نهادها و سازمانهای وابسته به قوای سه گانة آن کشور مورد قبول واقع گردد و دارای ارزش قانونی باشد و به زبانی جز زبان رسمی آن کشور بیان شود، در این صورت، ترجمه ی آن اظهارات به زبان رسمی کشور محل اقامت مترجم، ترجمه رسمی شفاهی گفته می‌شود.

تاریخچه دالترجمه رسمی در ایران

تاریخچه دارالترجمه رسمی(ترجمه رسمی)در ایران، عنوان حرفه ای قانونمند در سال ۱۳۱۶ شمسی است که اولین قانون مرتبط به ترجمه اظهارات و اسناد در محاکم و دفاتر رسمی در خرداد ماه همان سال را به تصویب رسانید.

تاریچه دارالترجمه رسمی متذکر می شود بعد از پنجاه سال پس از وضع قانون ذکر شده و بر خلاف افزایش کمی مترجمان رسمی، هیچگونه تشکل صنفی مترجمان رسمی به وجود نیامد .

در تاریخچه دارالترجمه رسمی آمده است بعد از دوران انقلاب اسلامی ایران بود که مترجمان رسمی تصمیم به تشکیل بک صنف گرفتند . در تاریخ ۱۶ آبان سال ۱۳۶۴ ، نود و هشت مترجم رسمی زبانهای گوناگون در هتلی در تهران دور هم جمع شدند و اولین مرحله ی تاسیس نخستین تشکل صنفی مترجمان رسمی را باهم بنا نهادند. بعد از انتخاب هیئت رئیسه اموری را برای دریافت مجوز رسمی فعالیت از مقامات صلاحیتدار و ثبت کردن جامعه خود آغاز نمودند که این اقدامات تا بدست امدن نتیجه چندین سال بطول انجامید.

از امرور تاریخچه دارالترجمه رسمی می توان فهمید در اخر جامعه مترجمان رسمی کشور بعد از یک دوران فترت تقریبا ۱۰ ساله ، در آبان سال ۱۳۷۹ توانستند پروانه فعالیت رسمی رادریافت کنند و تشکل ثبت رسمی شد و دوران جدیدی از فعالیت خود را بنابر اساسنامه و آئین نامه جدیدی با هدف سامان دادن مترجمان رسمی ، افزایش کیفی این حرفه ، محکم شدن پیوند میان اعضاء و دفاع از حقوق و منافع صنفی مترجمان رسمی آغاز کرد.

ترجمه رسمی مدارک